மா மகிமை செய்தி கேட்டோம்
ஆண்டவரின் சீயோனே,
வாக்கு மாறா வார்த்தை என்றும்
நாமும் வாசம் செய்யவே,
கற்பாறைமேல் கட்டப்பட்டு
திட்டமாக நிற்குமே,
சூழப்பட்டு இரட்சிப்பினால்
எங்கும் இன்பம் தோன்றுமே.

சென்றவர் தம் மக்கள் தேடி
மேக ஸ்தம்பம் தீச்சுடரும்,
முன்னே சென்று காத்து நடத்தி
ஆண்டவர் சமூகமே,
பின்னே சென்று மகிமை கண்டு
இரா பகல் வெயில் நிழல்,
உண்ண மன்னா திண்ணம் தினம்
வேண்டும்போதெல்லாம் தந்தாரே.

ஜீவ ஊற்றின் ஓடை நதிகள்
தூய அன்பில் தோன்றி வர,
நம் பிள்ளைகள் பெற்று மீண்டு
தேவை முற்றும் அற்றோறாய்,
யார்? சேர்வார் அந்நீர் பருக
தேவ கிருபையால் நாமும்,
சதா காலம் நம்மை தாங்கும்
என்றும் மாறா வாக்கிதே.

சீயோன் வாழும் யாவர் நாமும்
மீட்பர் இரத்தத்தால் மீண்டோம்,
நம் விஸ்வாசம் அவர் மீதே
வைத்தார் நம்மை ஸ்தானத்தில்,
அவர் அன்பை காட்டி நாமும்,
நம்மை நாமே காத்தாள்வோம்,
நாம் நம் பாத்ரம் ஸ்தோத்ரமாக
நம் நன்றி கடனாய் வைப்போமே.

சீயோன் சொந்தம் நானுமன்றோ?
உம் கிருபையால் ஆனேனே,
இவ்வுலகில் வாழ்வோ தாழ்வோ,
நான் உம் நாமம் போற்றுவேன்,
நித்யமில்லா அழியும் லோகம்,
உம் மகிமை மேன்மையும்,
என்றும் வாழும் ஆனந்தமும்
சீயோன் வாழ்வோரே அறிவார்.