வருங்காலம் எவ்வாராகும்,
மா விந்தை புதிரோ?
ஒன்றே உண்மை, வாழ்வோ சாவோ?
ஆண்டவர் கிருபை நிச்சயம்.

என் ஆன்மா மாம்சம் பெலவீனம்,
காணா நோய் வியாதிக்கே,
நோவுன்ட நாணல் முறியாரே,
தேற்றியே காப்பாரே.

ஏதும் என் கைமேல் காண்கிலேன்,
விஸ்வாசம் நிரூபிக்க,
முற்றும் ஈவேன் தாம் தந்தது,
வேண்டுவேன் அன்பாய் அன்பை.

அமைதியாம் கடலண்டையில்,
நான் காத்து நிற்பேனே,
ஓர் தீங்கும் நேராதெனக்கே,
நீர் மேலோ கரையிலோ.

அறியேன் நான் தரை கரை,
மைதான மரங்களும்,
நன்றே அறிவேன் தொலைந்திடேன்,
தம் பாதுகாப்பை விட்டு.